Διαβάστε την επιστολή των εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Πιερίας
Αγαπητοί γονείς,
Είναι σε όλους μας φανερό ότι βιώνουμε από τις πιο δύσκολες χρονιές που έχουν γνωρίσει οι εργαζόμενοι από τη μεταπολίτευση και μετά. Η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ καταργούν ότι κερδήθηκε με αιματηρούς αγώνες τα τελευταία 100 χρόνια. Οι ανατροπές στη ζωή μας παίρνουν χαρακτήρα «Αρμαγεδδώνα», εξελίσσονται με τρομακτική σφοδρότητα και σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Πιερίας
Είναι σε όλους μας φανερό ότι βιώνουμε από τις πιο δύσκολες χρονιές που έχουν γνωρίσει οι εργαζόμενοι από τη μεταπολίτευση και μετά. Η κυβέρνηση σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ καταργούν ότι κερδήθηκε με αιματηρούς αγώνες τα τελευταία 100 χρόνια. Οι ανατροπές στη ζωή μας παίρνουν χαρακτήρα «Αρμαγεδδώνα», εξελίσσονται με τρομακτική σφοδρότητα και σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα.
Η ανεργία χτυπάει κόκκινο συναγερμό, οδηγώντας κάθε οικογένεια να έχει έναν τουλάχιστο άνεργο, οι μισθοί σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα κατρακυλούν, η ακρίβεια καλπάζει, στον ιδιωτικό τομέα κυριαρχεί η απόλυτη αυθαιρεσία του εργοδότη κι ο φόβος της απόλυσης, στο δημόσιο χιλιάδες συμβασιούχοι μένουν άνεργοι, ενώ προσλαμβάνονται ελαστικά εργαζόμενοι που δουλεύουν για μήνες απλήρωτοι, όπως οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ στην εκπαίδευση.
Εκπαίδευση: Καταιγίδα της ερήμου
Σαρωτικές βαθιά αντιεκπαιδευτικές και αντιπαιδαγωγικές είναι οι αλλαγές που προωθούνται στην εκπαίδευση.
Το Υπουργείο ανακοινώνει μεγάλης έκτασης συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων μέσα στον επόμενο μήνα.
Θέλει να συγχωνεύσει όλα τα συστεγαζόμενα σχολεία, να διαλύσει και να διοχετεύσει τους μαθητές των «μικρών» σχολείων σε γειτονικά και φυσικά να καταργήσει με τους τρόπους αυτούς εκατοντάδες σχολεία.
Οι στόχοι του υπουργείου είναι κυνικοί και βαθιά αντιεκπαιδευτικοί:
Με τα «πολυδύναμα σχολεία» θα διευκολυνθούν όλα τα σχέδια για το σχολείο της αγοράς στην εποχή του «Καλλικράτη».
Θα δοθούν λιγότερα λεφτά για την παιδεία. Τα τμήματα θα φτάσουν και θα ξεπεράσουν τα σημερινά ανώτερα όρια, οι μαθητές θα στοιβαχθούν στα γνωστά ακατάλληλα κτήρια και η κυβέρνηση θα προσλαμβάνει λιγότερους εκπαιδευτικούς. Απ’ ό,τι φαίνεται από τις ανακοινώσεις το Υπουργείο παιδείας θεωρεί απολύτως φυσιολογικό οι μαθητές να διανύουν μέχρι 10 χιλ.(!!!) και να χρειάζονται ως και μισή ώρα για να φτάσουν στο σχολείο τους (!!!).
Οι γονείς να πληρώνουν μέρος των αναγκών του σχολικού προϋπολογισμού. Ήδη φέτος δόθηκαν λιγότερα χρήματα στα σχολεία με αποτέλεσμα να αδυνατούν να καλύψουν όλες τις ανάγκες τους.
Μετατροπή όλων των σχολείων σε ολοήμερα νέου αναμορφωμένου προγράμματος. Ενός τύπου σχολείου που κατακερματίζει τη γνώση, εντατικοποιεί τους ρυθμούς μάθησης χωρίς κανένα σεβασμό στην παιδικότητα, διαλύει κάθε ιστό συλλογικότητας, αφαιρεί κάθε περιθώριο αυτονομίας και ελέγχου της σχολικής καθημερινότητας από τον εκπαιδευτικό. Αυτό το μοντέλο σχολείου αντιστοιχεί στο πρότυπο του φθηνού, πειθαρχημένου και ευέλικτου εργατικού δυναμικού.
Δραστικές περικοπές στην αντισταθμιστική εκπαίδευση δηλαδή στην εκπαίδευση που απευθύνεται σε παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Τα τμήματα υποδοχής που τόσο έχουν ανάγκη τα αλλοδαπά παιδιά δε λειτουργούν, ενώ θα συρρικνωθούν δραματικά τα τμήματα ένταξης που αφορούν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες.
Αξιολόγηση των σχολείων και χρηματοδότησή τους με βάση αυτήν. Η διεθνής εμπειρία είναι δυσάρεστα πλούσια σ’ αυτό το θέμα. Εκατοντάδες σχολεία έκλεισαν, γιατί δεν κρίθηκαν καλά και μειώθηκε ή σταμάτησε η χρηματοδότησή τους με αποτέλεσμα να μην μπορούν να λειτουργήσουν.
Σχέδια για υπαγωγή των σχολείων και νηπιαγωγείων στους «Καλλικρατικούς» δήμους με μεταφορά των υποχρεώσεων του κεντρικού κράτους σ’ αυτούς που λόγω των τεράστιων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, θα μετακυλήσουν στους γονείς τις οικονομικές ευθύνες.
Στο «νέο» σχολείο:
Ο κατακερματισμός της γνώσης, ο τεμαχισμός σε δεκάδες γνωστικά αντικείμενα δεν βοηθά τα παιδιά να ελέγξουν και να συνειδητοποιήσουν τη γνώση που τους προσφέρεται. Η ξεχωριστή διδασκαλία τόσων γνωστικών αντικειμένων (π.χ. του μαθήματος των ηλεκτρονικών υπολογιστών) δεν βοηθά στην κατάκτηση από τους μαθητές της γνώσης, αν το σχολείο δεν τα εντάξει σε κάποιο χρήσιμο για τη δράση τους σκοπό (π.χ. μέσα από τη συνδιδασκαλία μαθημάτων).
Το «νέο» σχολείο είναι απρόσωπο, ένα δημοτικό σχολείο που λειτουργεί με όρους γυμνασίου, όπου η παιδικότητα συντρίβεται κάτω από το βάρος του καθημερινού 7ωρου. Το χαοτικό εκπαιδευτικό περιβάλλον, η εντατικοποίηση, η κινηματογραφική αλλαγή διδασκόντων και γνωστικών αντικειμένων, η αβάσταχτη κούραση από τα εξαντλητικά καθημερινά ωράρια, έχουν ολέθρια αποτελέσματα, ιδιαίτερα για μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Επιπλέον, πουθενά δεν έχουμε δει μέχρι τώρα, μια μελέτη ή μια έρευνα, να τεκμηριώνει πού στηρίζεται αυτό το πρωτοφανές μοντέλο σχολείου, που εισάγει 11 ξεχωριστά διδακτικά αντικείμενα για τις δύο πρώτες τάξεις, 13 για τις δύο μεσαίες και 15 για τις δύο τελευταίες και επιβαρύνει τα παιδιά του Δημοτικού με 1.274 ώρες υποχρεωτικής διδασκαλίας το χρόνο, μακράν τις περισσότερες για όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ! Επισημαίνουμε ότι, στη σχετική λίστα, ακολουθεί η Αυστραλία με 954 ώρες και η Ολλανδία με 940. Ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 769 ώρες το χρόνο, ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι λίγο περισσότερες και φθάνουν τις 781 το χρόνο !
Η τσάντα δεν μένει στο σχολείο – αντίθετα, επιστρέφει ακόμα πιο βαριά στο σπίτι. Η ανάγκη για κατ’ οίκον εργασία παραμένει (αφού οι διδακτικοί στόχοι και τα βιβλία δεν αλλάζουν), μόνο που αυτή αρχίζει πολύ πιο αργά και επιτελείται από πολύ πιο κουρασμένα παιδιά. Τα φροντιστήρια των αγγλικών όχι μόνο δεν κλείνουν, όπως δηλώνει η Υπουργός Παιδείας, αλλά ξεκινούν διαφημιστική καμπάνια για τα «αγγλικά από την πρώιμη ηλικία».
Οι εργασιακές συνθήκες που επικρατούν στα 800 ολοήμερα του νέου αναμορφωμένου προγράμματος χειροτερεύουν συνεχώς. Οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις με το θεσμό του αναπληρωτή ΕΣΠΑ, πλήρους και μειωμένου ωραρίου, του ωρομίσθιου, η κάλυψη των αναγκών για ειδικότητες με περιπλανώμενους και μεταφερόμενους εκπαιδευτικούς, εξοντώνει τους εκπαιδευτικούς και χειροτερεύει τις συνθήκες εργασίας τους, υπονομεύει την αναγκαία σχέση τους με τη σχολική μονάδα, διαλύει τους απαραίτητους δεσμούς συνοχής της σχολικής κοινότητας.
ΕΝΙΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟ, ΔΗΜΟΣΙΟ, ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΟ
Απέναντι σε ένα τέτοιο τύπο σχολείου, απέναντι στην πλήρη διάλυση της δημόσιας παιδείας, το εκπαιδευτικό κίνημα δεν μπορεί να συναινεί ούτε να υπογράφει συμφωνίες σιωπής. Δεν μπορεί ακόμη, να έχει το ρόλο του παθητικού θεατή που παρατηρεί από απόσταση και σημειώνει ως αδιάφορος «διαιτητής» θετικά ή αρνητικά σημεία. Οφείλει να πάρει ξεκάθαρη θέση και να οργανώσει την αγωνιστική δράση.
Δεν υπερασπιζόμαστε το παλιό σχολείο.
Παλεύουμε για ενιαίο δωδεκάχρονο, δημόσιο, δωρεάν σχολείο και για δίχρονη προσχολική αγωγή που θα σέβεται τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα των μαθητών, θα αναπτύσσει την κριτική τους σκέψη, θα προωθεί την αγάπη για τη γνώση, θα τα μάθει να εξηγούν και ν’ αλλάζουν τον κόσμο, θα τα διδάξει αλληλεγγύη, συλλογικότητα, αγωνιστικότητα, με περιεχόμενο απαλλαγμένο από την παπαγαλία, το μυστικισμό , το ρατσισμό, ένα σχολείο χωρίς αποκλεισμούς, ανοιχτό για όλα τα παιδιά, Έλληνες και μετανάστες, χωρίς οριζόντιους ή κάθετους διαχωρισμούς, χωρίς αξιολογικές ή εξεταστικές κρίσεις.
Σ’ αυτό το σχολείο όλες οι σημερινές ειδικότητες (νέες τεχνολογίες, εικαστικά, θεατρική αγωγή, ξένων γλωσσών, κ.λπ.) είναι εξαιρετικά χρήσιμες κι απαραίτητες όχι ως νέα διδακτικά αντικείμενα, αλλά για να συμβάλλουν με τη συμμετοχή και την προσφορά τους στο σχεδιασμό της διδακτικής πράξης μαζί με το δάσκαλο, ώστε να χρησιμοποιηθούν όλες οι δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία, αλλά και η ανθρώπινη κουλτούρα και καλλιτεχνική δημιουργία για την αποτελεσματικότερη επίτευξη των εκπαιδευτικών στόχων. Σ’ αυτό το σχολείο οι εκπαιδευτικοί θα έχουν μόνιμη σταθερή κι ασφαλή σχέση εργασίας.
Εργαζόμενες, εργαζόμενοι, αγαπητοί γονείς,
στους καιρούς της κρίσης και της αντεργατικής επίθεσης είναι μονόδρομος η οργάνωση, η αντίσταση, η αλληλεγγύη, η συναδελφικότητα .Μας φαίνονται πανίσχυροι όταν εμείς είμαστε γονατιστοί. Μπορούμε και πρέπει να σταθούμε όρθιοι.
Να εμποδίσουμε ΤΩΡΑ τα σχέδια της κυβέρνησης για συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων.
Αγαπητοί γονείς, δεν μπορούμε να επιτρέψουμε τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης στο όνομα της κρίσης και του χρέους. Οι εκπαιδευτικοί δε θα δεχτούμε να γίνουμε πωλητές, οι μαθητές μας δεν είναι πελάτες και το σχολείο δεν είναι εμπορικό κέντρο.
Σας καλούμε να αγωνιστούμε μαζί
