Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Η ταλαιπωρία ενός κολινδρινού στο νοσοκομείο Κατερίνης


Αντιγράφουμε από το lefteria
Γεια σας αγωνιστές της Λευτεριάς.Το Σεπτέμβριο δημοσιεύσατε ένα κείμενο του κ. Ζούνζουρα σχετικά με την περιπέτεια του στο νοσοκομείο Κατερίνης
Με αφορμή όλων εκείνων που γράφτηκαν θα ήθελα και εγώ να μεταφέρω σε εσάς και στους αναγνώστες σας την δική μου εμπειρία-περιπέτεια από το νοσοκομείο Κατερίνης
Παρακαλώ θερμά να δημοσιευθεί.
Με εκτίμηση
Θ.Ε.
==============================================

Γεια και χαρά σου αγαπητέ Κωσταντίνε Ζούνζουρα.
Δεν σε γνωρίζω, όμως δύσκολα θα ξεχάσω το άρθρο σου τον περασμένο Σεπτέμβριο σχετικά με το Νέο(:)νοσοκομείο Κατερίνης.
Θυμάμαι πόσο έντεχνα περιέγραψες την περιπέτεια υγείας του παιδιού σου(εύχομαι να είναι καλά στην υγεία του)http://lefteria.blogspot.com/2010/09/blog-post_6039.html#more
Θυμάμαι το κουβέντιασα με φίλους, και ήμουν της άποψης, πως έχεις το στυλάκι  του Ελληναρά, που δεν βλέπει το καλό και το νέο-όμορφο στο νοσοκομείο, αλλά κοιτάει με την παραμικρή ευκαιρία να γκρινιάξει και να ρίξει βάρος και ευθύνες σε όλους τους αρμόδιους.
Δεν σου κρύβω δε, πως χάρηκα όταν κάποιος άλλος κύριος(;)προφανώς εργαζόμενος, σου τα "έψαλε" βάζοντας τα πράγματα στην σωστή σειρά.
Πόσο δίκαιο είχες φίλε μου Κώσταντίνε Ζούνζουρα, και πόσο λάθος είχα κάνει εγώ.

Παρακάτω ακολουθεί η ιστορία μου,
η ιστορία δυο γονιών που πάνε το παιδί τους στο
Νέο(μπ*****λο)Νοσοκομείο Κατερίνης να εξεταστεί για έναν πόνο στο στήθος.

Φτάνουμε στο νοσοκομείο στις 4 το απόγευμα και ύστερα από παραπεμπτικό του Κέντρου
υγείας.
Ο γιος μου(10 ετών) πονούσε στο στήθος
Το εντυπωσιακότερο όλων είναι οι πολλές είσοδοι και τα πολλά γκισέ του Νοσοκομείου
Η κεντρική είσοδος έχει την  αίγλη του     Centre Hospitalier Universitaire de Lyon, ενός από τα καλύτερα νοσοκομεία της Ευρώπης,
βέβαια η διαφορά είναι πως η είσοδος στο δικό μας είναι ...ΆΔΕΙΑ!!!
και πάλι καλά που έχει και μερικούς ασθενείς που ψάχνονται, ώστε να ρωτήσεις και να πάρεις τις πρώτες κατευθύνσεις.

Οι εξυπηρετικοί γιατροί του παιδιατρικού μας πήραν κατευθείαν, και σε χρόνο ρεκόρ καλωδιώνουν το παιδί για να του κάνουν καρδιογραφήματα και τα λοιπά.
Εγώ περιμένω στην αίθουσα αναμονής...
μάταια προσπαθώ να πω ότι μέσα εξετάζεται ασθενής στους "αλαφιασμένους" αθίγγανους που χωρίς να ρωτήσουν κανέναν διακόπτουν την εξέταση και μπαίνουν 4-5 άτομα  με το μωρό αγκαλιά ...
Ο γιος μου βγαίνει από το εξεταστήριο σχεδόν με τα μανταλάκια από το καρδιογράφημα  στο σώμα του προκειμένου να εξεταστεί ο μικρός αθίγγανος μέσα στην οχλαγωγία των συγγενών του.
Οι 2-3 Έλληνες παρακολουθούσαμε τα γεγονότα με το στόμα ανοιχτό (και κλειστές τις μύτες)..χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα!
Πριν προλάβετε να με πείτε ρατσιστή σας ενημερώνω η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία του συνανθρώπου μας ...και ένιωσα πως καταπατείται η ελευθερία του γιου μου και η δική μου, μια ελευθερία που κάθε μήνα κατακρατείται ΚΑΙ ΠΛΗΡΏΝΕΤΑΙ ΑΔΡΆ από το μισθό μου και πάει στο ΙΚΑ.Στην συνέχεια και αφού έχουν βάλει τους Αθίγγανους σε άλλο χώρο της παιδιατρικής μας στέλνουν στο περίφημο ακτινολογικό και μετά στο καρδιολογικό .
Εντάξει το καρδιολογικό περίπου το βρήκαμε ...
το ακτινολογικό μας δυσκόλεψε λίγο, αφού ο Μ***κας Έλληνας γλωσσολόγος που έφτιαξε τις πινακίδες του νοσοκομείου αποφάσισε πως κακώς λέγεται ακτινολογικό και θα πρέπει να λέγεται "εργαστήρια  απεικονίσεων" και επειδή προφανώς πολύς κόσμος έριξε κράξιμο ,οι γάτοι του νοσοκομείου αντί να βάλουν νέα ταμπέλα
έβαλαν ένα μικρό καρτελάκι(μισό χαρτί φωτοτυπίας Α4) που γράφει "ακτινολογικό"
Sαν δεν ντρεπόμαστε λέω εγώ ...πως θα το βρει ρε  ο ηλικιωμένος;
πως θα το βρει ο αλλοδαπός που τόσα χρόνια έμαθε την λέξη ακτινολογικό;
πως θα το βρει ο Έλληνας που του έχουν πει να πάει στο ακτινολογικό;  Και μην τολμήσει κανένας να μου πει γιατί παραπονιέμαι αφού υπάρχει η "επεξήγηση" διότι επεξήγηση υπήρχε μόνο στην πινακίδα που φωτογράφισα και βρίσκεται μπροστά στο ακτινολογικό. Πουθενά αλλού δεν υπήρχε "επεξήγηση" Φτάνοντας εκεί στα ανοιχτά γραφεία είδα μια γυναίκα με τα πόδια της ανεβασμένα σε μια άλλη καρέκλα, εκεί παρατήρησα και τις τακτοποιημένες άσπρες παντόφλες στην γωνία, και είπα πως ίσως να έχει το διάλειμμα της και ξεκουράζεται η καημένη ύστερα από μια δύσκολη μέρα,
μια θεωρία που καταρρίφθηκε αργότερα (όταν πήγαμε να πάρουμε την γνωμάτευση )αφού σε 2 ώρες που περάσαμε και πάλι το "κέντρο απεικονίσεων, αυτή είχε και πάλι την ίδια θέση, τόσο ίδια θέση που νόμισα πως κάτι έπαθε και έμεινε εκεί παγωμένη/βαλσαμωμένη...
Στην συνέχεια σκέφθηκα το δικό μου αφεντικό (στον ιδιωτικό τομέα)πως θα με αντιμετώπιζε αν με έβρισκε στην ίδια στάση και θέση...τότε μου ήρθες εσύ στο μυαλό αγαπητέ Κωνσταντίνε Ζούζνουρα και η περίφημη  φράση σου "με την ζεστασιά της μονιμότητας του δημοσίου"... Η προσπάθεια της γυναίκας μου να βρει τουαλέτες στέφθηκε με επιτυχία αφού βρήκε τουαλέτες στο δεύτερο όροφο,στον πρώτο ο κόσμος ίσως δεν ήξερε, γιατρό δεν έβρισκες εύκολα. εγώ δεν στάθηκα τόσο τυχερός στο ψάξιμο και στην μάταιη αναζήτηση πινακίδων που να γράφουν "τουαλέτες" η "ουρητήρια" η όπως θα έλεγε και ο ιθύνων νους των πινακίδων:"εργαστήρια/κέντρα ουρήσεων-αφοδεύσεων"
και έτσι (σας λέω την αμαρτία μου)κατούρησα έξω στο ύπαιθρο.
Μεγάλη εντύπωση μου έκανε στο νοσοκομείο και ο clint Εastwood παρέα με τον charles Βronson που κυκλοφορούσαν με μαύρα ρούχα που έγραφαν security, με το ύφος που σου λέει"είσαι ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου  and im gonna shoot you mother fucker" σε κοιτούσαν με εκείνο το διαπεραστικό βλέμμα και σε έκαναν να μαζεύεσαι στην γωνίτσα σου φοβούμενος μην βγάλουν το πιστόλι και σε πυροβολήσουν,
βέβαια μπροστά στους Αθίγγανους μπορεί να πέρδησαν μέντες η απλά  να μην έκαναν την δουλειά τους γιατί τους άφησαν να μπαίνουν μπουλούκια, να φωνάζουν και να τρώνε μέσα στα εξεταστήρια ρίχνοντας τα χαρτιά του φαγητού τους στην είσοδο της παιδιατρικής (πίσω από την πόρτα )το είδα με τα μάτια μου ...
αλλά από ύφος και στυλ ...άλλο τίποτα σερίφηδες κανονικοί!!!
ΑΑΑ!!για να μην τους κατηγορώ μόνο, τους είδα αυτούς τους δύο να κάθονται και στο τεράστιο γραφείο της εισόδου, παρακολουθώντας τον κόσμο που μπαινόβγαινε, όπως ακριβώς περίμεναν και κοίταζαν οι Αμερικάνοι κομάντος στην διάσωση του στρατιώτη Ράιαν. Αφού κάναμε όλες τις απαραίτητες εξετάσεις ξαναφτάνουμε στο παιδιατρικό και η γιατρός προσπαθεί να μας πει ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία του παιδιού,
λέω προσπαθεί, γιατί εκείνη την ώρα που μου μιλούσε μπήκαν μέσα 1 Αθίγγανος, 1 γιατρός, το τηλέφωνο χτύπησε 2 φορές, το κινητό της 1 φορά, το τηλέφωνο της διπλανής ιατρού χτύπησε άλλη μια φορά ...στην οχλαγωγία τούτη η γιατρός προσπαθούσε να μου μιλήσει και εγώ ψέλλιζα πως θα της κόψω τα καλώδια του σταθερού τηλεφώνου αν χτυπήσει και το ξανασηκώσει. Εμείς όταν ακούσαμε ότι κάτι δεν πάει καλά χάσαμε την γη κάτω από τα πόδια μας.
Το παιδί έχει μια σκιά στην ακτινογραφία που πρέπει να εξεταστεί από ειδικό ...
εμείς τα κάναμε πάνω μας !!!
φεύγουμε και προσπαθούμε να βρούμε κάποιον ειδικό ιατρό (ΕΞΩΤΕΡΙΚΌ ΠΆΝΤΑ) στα τηλέφωνα !! Μου είπε επίσης η παιδίατρος πως υπάρχει διάσταση απόψεων ανάμεσα στα  ευρήματα του Καρδιολόγου (που τα βρήκε όλα εντάξει) και στην διάγνωση του ακτινολόγου
και πως θα ήταν καλύτερα να ζητήσουμε την άποψη ειδικού σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης είτε σε εξωτερικό ιατρό.

Την ώρα που φεύγουμε σηκώνοντας τον δικό μας σταυρό μαρτυρίου  και αφηρημένος όπως ήμουν μιλώντας στο τηλέφωνο, πέφτω πάνω στις αυτόματες πόρτες(που ανοίγουν με αισθητήρα κίνησης) και πάλι καλά που το τζάμι είναι αντοχής γιατί θα έσπαγε ...κρατώντας το κεφάλι μου με το καρούμπαλο διαπιστώνω πως οι πόρτες ήταν κλειστές ....
Κλειστές οι πόρτες της κύριας εισόδου;;; ΣΤΙΣ 10 ΤΟ ΒΡΆΔΥ;;;
Κι όμως τα "σαΐνια" έκλεισαν τις πόρτες λες και το νοσοκομείο είναι σπίτι η μαγαζί τους ....
Αναγκαστικά και μέσα στην σκασίλα μας περπατώντας στην βροχή, προς την αντίθετη κατεύθυνση φτάσαμε στο αυτοκίνητο  και τότε ξαναείπα "Μπράβο ευλογημένε Ζούνζουρα να αγιάσει το στόμα σου,πόσο δίκιο είχες τελικά που τους τα έριξες χύμα και τσουβαλάτα"
Η εξέλιξη και το τέλος της ιστορίας μου τελικά έχει το περισσότερο ενδιαφέρον
Την επομένη πάμε σε εξωτερικό παιδοκαρδιολόγο
μόλις βλέπει τις εξετάσεις αρχίζει να γελάει και τα λόγια του ήταν :
To παιδί χαίρει άκρας υγείας ,κανένα πρόβλημα με την καρδιά του
απλώς ο ακτινολόγος, είτε ήταν άσχετος είτε εκπαιδευόμενος, γιατί θα έπρεπε να γνωρίζει πως για την ακτινογραφία της καρδιάς ο γιατρός πρέπει να πει τον ασθενή να πάρει βαθιά ανάσα και να διαπιστώσει πως το κάνει ο ασθενής, γιατί αν δεν πάρει βαθιά ανάσα τότε η ακτινογραφία παρουσιάζει αυτή την σκιά ....
Απευθυνόμενος προς τους γιατρούς θα ήθελα να ρωτήσω το εξής απλό :
είναι τελικά πιο εύκολο κυρίες και κύριοι να διαπιστώνετε πως ένα παιδί έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας και να βλέπετε τους γονείς να μην μπορούν να κρατηθούν στα πόδια τους;
  Ή μήπως είναι πιο εύκολο και λογικό να επαναλάβετε τις εξετάσεις αν κάτι δεν σας"έκατσε" καλά;
Να σας πω επίσης πως λόγο της καταστάσεως στην Ελλάδα, ο κόσμος δειλά δειλά αρχίζει να αντιδράει...
Του παίρνουν τον μισθό, του παίρνουν χίλια δυο άλλα δικαιώματα ...
αλλά μην τυχόν του πειράξεις την ΟΙΚΟΓΈΝΕΙΑ
Οι Έλληνες παίρνουν τα ξύλα/καδρόνια και βαράνε όπου βρουν χωρίς οίκτο ..έτσι χωρίς οίκτο όπως μας αντιμετωπίζετε και εσείς ...
προσέξτε μόνο αγαπητοί γιατροί του Νοσοκομείου Κατερίνης, να μην σπάσετε τις τελευταίες άμυνες μας !!!
γιατί δεν σας γλυτώνουν ούτε σεκιουριτάδες τις πλάκας ούτε κανένας !!
Τα συμπεράσματα δικά σας !!
Τα σέβη μου φίλε Ζούνζουρα !!
Θ.Ε.