Για το έργο «μελέτη
αρδευτικού Αιγινίου» συζητήθηκε στο Δ.Σ. στις 10-4-2012 μόνο η αποπληρωμή
οφειλής προς τον μελετητή. Για να πραγματοποιηθεί
όμως χρειάζεται πρωτίστως υλοποίηση του αναδασμού. Όμως δυστυχώς και επ’ αυτού η Δημοτική Αρχή
δεν έχει τίποτα να πει και παρουσιάζει απόλυτη αδράνεια. Επειδή υπάρχουν διαμαρτυρίες και διαφορετικές
απόψεις κρατεί την πιο ανεύθυνη στάση:
Δεν ασχολείται. Κι όμως ο
αναδασμός έγινε και πληρώθηκε από τους φορολογούμενους. Η Δημοτική αρχή πρέπει επιτέλους να ασχοληθεί
σε συνεργασία με τους αγρότες με το καυτό αυτό ζήτημα: Ή υλοποιείται με όσες διορθώσεις απαιτούνται
ώστε να γίνει δίκαιος και ορθός ή ακυρώνεται.
Και εμείς υποστηρίζουμε την πρώτη επιλογή.
Ένα άλλο θέμα που
αποσιωπείται είναι η απόθεση του φωσφογύψου που σύμφωνα με αναλύσεις επίσημων
φορέων είναι επικίνδυνο υλικό για την υγεία και πρέπει να υπάρξει κατάλληλη
διαχείριση και προστασία. Όμως παρά την
σαφή γνωμάτευση αρμόδιων φορέων δεν φαίνεται να ενεργεί ο Δήμος. Επιχωματώσεις με υλικά μπαζώματος όμως κάνει
χωρίς λόγο στο ρέμα «Βούθνηκας» στον Κολινδρό, καταστρέφοντας και αλλοιώνοντας
την μορφή του. Αλήθεια τι χρειάζεται
για να κατανοήσει ένας Δήμος ότι όχι
μόνο δεν πρέπει να μπαζώνει ρέματα, αλλά αντίθετα είναι αρμόδιος για την
προστασία τους; Επειγόντως λοιπόν
αποκατάσταση και αφαίρεση από το Βούθνηκα των μπαζωμάτων.
Σε ότι αφορά δε τα
σχολεία έχουμε να κάνουμε δύο επισημάνσεις:
α) Οι ανάγκες σε θέρμανση
μπορεί να αποτελέσουν όπως φαίνεται μεγάλο πρόβλημα αφού θα αυξηθεί το κόστος
με μειωμένες κρατικές επιχορηγήσεις.
Είναι αναγκαίο τώρα να γίνουν προϋπολογισμοί, προετοιμασίες και ανάλογες
παρεμβάσεις ώστε τις επόμενες σχολικές χρονιές να μην τίθεται ξαφνικά ζήτημα
εξάντλησης πόρων και ενδεχομένως κλεισίματος σχολείων. ΤΩΡΑ και όχι τελευταία στιγμή ενασχόληση με
το ζήτημα. Και βεβαίως κυρίαρχο θέμα επ’
αυτού είναι η μείωση των ενεργειακών δαπανών με παρεμβάσεις θερμομονώσεων,
κουφωμάτων και ποιότητας καυστήρων.
β) Για το θέμα σε ποιο
Δημοτικό Σχολείο πρέπει να πηγαίνουν τα παιδιά της Μεθώνης, νομίζουμε ότι
πρέπει να ξεκαθαριστεί μια πάγια αρχή:
Εκεί που είναι το συμφέρον των παιδιών.
Δευτερευόντως εκεί που εξασφαλίζεται το χαμηλότερο κόστος χωρίς να
θίγεται η ποιότητα ζωής και εκπαίδευσης των μαθητών. Οι παράμετροι είναι δύο: η απόσταση και η
επάρκεια των σχολείων. Άρα νομίζουμε πως
είναι αυτονόητο το ότι πρέπει να πηγαίνουν στο Δ.Σ. Μακρυγιάλου με την
προϋπόθεση βεβαίως της δυνατότητας αυτού του σχολείου να τα δεχτεί. Αν δεν υπάρχει σήμερα αυτή η δυνατότητα απλά
πρέπει να αποκτηθεί.
Αιγίνιο 11 – 04 – 2012
Για
την Σ.Ε.
Α. Νταγλιούδης
Χρ. Πρασκίδης
